Chartres. Dzień pierwszy. Środa 7.10.2009.

Ok., pierwsze wrażenia są podobno ważne bo można je potem porównać z odczuciami po przyzwyczajeniu się do nowego miejsca… wyjątkowo jak dla mnie zacznę po kolei, a więc… wiem, wiem nie zaczyna się zdania od więc:), a zatem LOT… Lot w sensie przelot a nie przewoźnik… nie ma tak dobrze- leciałam tanimi:)
Hmmm…duuuzo, duuuzo, chmur… a i zero jakichkolwiek przeżyć…gdyby nie śmigające samoloty za oknem nie wiedziałabym w ogóle ze lecę …jedyne co było ciekawe w tym locie to moment wznoszenia się i lądowania….nie wiedziec czemu wszyscy narzekaja ze one są najgorsze a jak dla mnie to były jedyne ciekawe momenty w przestworzach…
Po przyjeździe… o dziwo nie zgubiłam się na lotnisku… może dlatego ze było napisane wszystko jak krowie na granicy ale to szczegół… ucieszyło mnie na początku ze rozumiałam co Francuzki- koordynatorki mówią (Aurelie i Cyrielle)… myślałam ze będzie gorzej ze zrozumieniem bo wieki całe nie gadałam po francusku (a z Francuzami nigdy)… właściwie to była jedyna rzecz której się obawiałam jadąc na ten wolontariat… a tu nawet tak źle nie było… pewnie dlatego ze mówiły bardzo wolno i prostymi słówkami.. ale nieważne… istotne ze rozumiałam dużo… ja za to odpowiadałam bardzo oszczędnie… żeby się nie rozgadać za bardzo:). Aha i musze popracować nad koncentracją… jak słyszę na raz za dużo zdań po francusku to się wyłączam, ale mam nadzieje ze to mi minie…
Wieczorna kolacja z koordynatorkami…pierwsza styczność z francuską kuchnią…. poprosiłam o mięso dobrze ugotowane, nawet bardzo dobrze ugotowane, nie zaniepokoiło mnie, a powinno to ze kelner zamienił mi widelec na ostrzejszy…dobrze ze to była wołowina bo mniejsze stworzenie w ten sposób ugotowane gdyby było w jednym kawałku od razu uciekłoby mi z tego talerza:)… dobra trochę przesadzam ale jak dla mnie to za surowe było.

Chartres. Premier jour. Mercredi. Le 7.10.2009.
Ok., les premieres impressions sont importantes parce qu’on peut les comparer avec les sentimens et observations faites apres quelques temps...
je commence au vol...
Beaucuop, beaucoup de nuages, je n’ai vu rien donc il n’y avait aucunes impressions, S’il les autres avions n’avaient pas vole, je n’aurais pas su que nous bougeons. Seulement le moment du decollage et de l’atterissage ont ete curieux. Je ne sais pas pourquoi les gens se plaignent qu’ils sont les pire :)
Apres l’atterissage... Je suis surprise parce que je ne suis pas perdu a l’aeroport... peut etre parce qu’il y avait beaucoup de fleches et on etait vraiment difficile de ne pas les appercevoir. Quand j’ai commence a parler avec nos coordinatrices- Aurelie et Cyrielle j ‘avais contente parce je comprennais ce qu’elles ont dit. J’ai peur que je n’avais pas pu comprendre les Francais parce que je n’avais pas parle francais depuis des annees (et je ne parlais jamais avec les Francais). Mais heureusement tout etait bien, ca peut etre parce que les coordonatrices parlaient pas vite et utilisaient les mot simples mais pas importante :) importante que j’ai compris beaucoup. Mais moi, je leur ai repondu tres peu, je dois me familiariser avec la langue pour parler sans reflechir, sans penser en polonais et traduir apres en francais. Et je dois ameliorer ma concentration... quand je entends beaucoup de phrases en francas sans arret je termine a ecouter, je ne peux pas me concentrer.
Et la soiree avec Cyrielle et Aurelie. Mon premier contact avec la cuisine francaise...interessant :)...j’ai commande la viande bien cuite, tres bien cuite...je me suis un peu inquiete quand le serveur m’a donne un couteau tranchant... bien que c‘etait du boeuf parce que le petit animal preparant de cette facon aurait pris la fuite (se serait enfuit) de mon assiette... bien, j’exagere un peu mais pour moi, ce morceau de la viande etait trop cru, vive :)