Pobudka w Orleanie o masakrycznej dla mnie godzinie- przed 6 rano! Ja nadal funkcjonuje w rytmie studenckim:) ożywiam się dopiero po południu, a najlepsza pora aktywności dla mnie to między 22 a 2 nad ranem… tylko bez dziwnych skojarzeń:) zdecydowanie nocne stworzenie ze mnie.
Dziś 8 godzin w college’u w Epernon, dużo ludzi, dużo informacji, pod dużym wrażeniem dynamiczności szkoły i Jean’a Marc-bardzo radosny nauczyciel. A i chwila grozy… przed obiadem… mój żołądek nie w pełni dyspozycyjny po wczorajszym a tu wizja krwistego jedzonka… ale zaskoczenie duże bo lekki, rewelacyjny obiad.
A potem wieczorek z współmieszkańcami z Maison d’Education… zastanawiam się czy indywidualizm to jest cecha narodową wszystkich Francuzów czy po prostu ja trafiłam na taki typ ludzi.
Stan psychiczny: zadziwiające ze dalej pełna euforia.
Septieme jour. Mardi. 14.10.2009
Le reveil a Orleans. L’heure du reveil- incroyable, tres dure pour moi- devant 6 du matin ! Je toujour vis dans le rythme comme les etudiantes polonais :) donc je m’anime l'apres-midi... mon meilleur temps pour faire quelque chose c’est entre 22 et 2, je suis le plus active dans ce periode... sans aucunes maivais, rudes pensees :) je suis tout simplement la creature de nuit.
Aujour’hui 8 heures au college a Epernon, beaucoup de gens, beaucoup d’infos, je suis impressionne par le dynamisme de cet ecole et monsieur Jean Marc-tres joyeux et sympa. Et le moment d’inquietude... devant le dejeuner... mon estomac n’etait pas dans le meilleur etat apres la fete et la vision de la viande saignante... mais la surprise...le repas tres leger et tres delicieux.
Et apres... la soiree avec les habitants de Maison d’Education... je reflechis si l’individualite c’est le trait national des Francais si tout simplement je rencontre seulement ce type des gens.
L’etat d’ame : c’est incroyable mais toujours l’euphorie.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire