W Senonches

Jadłam w poniedziałek oficjalny obiad w restauracji z burmistrzem miasteczka Senonches. Cytując jeden z moich ulubionych polskich filmów „było jakby luksusowo:)”. Tylko znowu dostałam jedzenie, które nie mogłam ukroić... domyślałam się, że może być takie, ale skusiła mnie wizja że jest to danie z grzybami, a grzyby uwielbiam:) tylko, że w rzeczywistości tych grzybów dostałam aż pół sztuki- dosłownie(!) a za to duuuzy kawałek wołowiny… niemal żywej...czegoś nie rozumiem, z jednej strony Francuzi jedzą pół surowe mięso i nie obawiają się BSE lub innych chorób a z drugiej jak opowiedziałam Peggy z którą mieszkamy ze w Polsce jest tradycja na imprezach, szczególnie studenckich, picia z jednego kieliszka pierwszą reakcją było pytanie „a mikroby?”… A i podczas obiadu padło pytanie, skąd tyle wiem o Francji skoro nie byłam tu nigdy wcześniej… zabawne pytanie:)… w odpowiedzi uświadomiłam trochę moich rozmówców o poziomie edukacji w polskich szkołach:). A i tak podsumowując to wcale nie miałabym nic przeciwko gdyby mnie zapraszano częściej na obiady w takich restauracjach i w takim towarzystwie:)

A Senonches
Le Lundi, j’ai mangé un déjeuner officiel dans un restaurant avec le maire de Senonches. En citant l’un de mes films polonais preferes « Il était un peu luxueusement:) ». Mais, j’ai du manger encore fois le plats que je n’ai pas pu couper... je supposais que ca pourrait etre un peu cru mais j’avais été seduit par les champignons qui devrais etre servi avec la viande, et j’adore les champignons :) mais en realité il m'a servi seulement une demi piece de fongus et la grande piece de viande...viande vive...je ne peux pas comprendre une chose... à savoir... les Francais aiment bien manger la viande crue et ils n’ont pas peur de BSE et les autres maladies mais d’un autre coté quand j’ai dit à Peggy (elle habite avec moi) qu’en Pologne pendant les soirées (surtout les fetes etudiants ) il y a la tradition de boire l’alcool avec un seul verre qui fait un tour, un personne boit et passe un verre à l’autre, la premiere reaction de Francaise était la question : « et vous n’avez pas peur de microbes ?»
Et pendant le déjeuner on m ‘a demandé d’ou je possede les connaissances sur le Paris et la France en n’etant jamais en France... j'ai raconté a mes interlocuteurs un peu du niveau de l’education en Pologne :)
Et en resumant, je ne suis pas contre de m'inviter plus souvent pour dejeuner dans les restaurants pareils et avec les gens aussi sympa que le lundi:)